حذف همخوان های انسدادی تیغه ای و اصل مرز اجباری در نظریه های غیرخطی

در این مقاله نشان داده می­شود که حذف همخوان­های انسدادی تیغه­ای فارسی تحت تأثیر آوای ماقبل خود روی می­دهد. در این مقاله فرایند حذف همخوان­های انسدادی تیغه­ای فارسی بر اساس اصل مرز اجباری (ocp) مطرح شده است. فرایند اصل مرز اجباری شرایطی را مطرح می­کند که طی آن همجواری مشخصه­ها را مجاز نمی­داند. از این رو حذف انسدادی­های تیغه­ای /t, d/ که دارای مشخصه­­های [- رسا، - پیوسته، +تیغه­ای] هستند، پیش از همخوان­هایی که هر یک از این مشخصه­ها را داشته باشند، حذف می­گردند. سایشی­های تیز، سایشی­های غیرتیز و خیشومی­­ها، همخوان­هایی هستند که پیش از همخوان­های انسدادی تیغه­ای قرار می­گیرند و عامل ایجاد کننده شرایط حذف هستند و فرایند حذف را فعال می کنند. همچنین در این مقاله نشان دادیم که فرایند حذف به عنوان یکی از رفتارهای اصل مرز اجباری، زبان فارسی را در رده چهارم دسته­بندی هاروکا (1999) قرار می­دهد.